MİHRİBAN MİRAP
"Mantığın Tatlı Uykusu"
MANTIĞIN TATLI UYKUSU
Etrafını çeviren markalarla kimliksizleşmiş kent insanının yapay mutluluklarıydı ilk başta ilgimiçeken. Mekanla ilişkimiz o kadar derindi ki eski semtlerde yaşamayı istiyor ama trendmarkaları ve ikonları takip edip onlarla mutlu olmaya çalışıyorduk. Eski güzel günleri bizeanımsatan her şeye özlemle sahip çıkarken tüketim kültürünün renkli, gösterişli sınırlarınızorlamaktan vazgeçemiyorduk.
Sosyal medyanın hayatımıza getirdiği çağdaş mitlerin ve fenomenlerin kültürleri çok hızlı birşekilde tekrar tekrar şekillendirdiği; teknolojinin avucumuza bıraktığı küreselleşmenin her şeyiulaşılabilir yaptığı; yeni dijital platformlar ve metaverse gibi olguların henüz bilmediklerimizimerak ettirdiği; teknolojinin estetik, sanat ve tasarım için getirdiği yeni boyutların bizi her günşaşırttığı günleri yaşıyoruz. Bir taraftan da tüm Dünya’yı etkileyen ekolojik, ekonomik vesiyasal sorunları anlık yorumlarla takip ediyor ama algıdan vazgeçemiyoruz.
Tüm bunların henüz yaşamımıza dahil olmadığı, hepimizin özlediği o masumiyet ve mutlulukdönemlerimizdeki nedensiz çocuksu mutluluğu hala içinde hissedenleri ve yaş almayanlarıdüşünüyorum.
Jean Jacques Rousseau’nun "Çocukluk, mantığın uykusudur” sözünü düşünüyorum. İnsanıntüm yetilerinin en zor ve en son geliştirileni mantığın bu rasyonel yaşamın işlevi için rehberliketmek üzere uyanması* aslında bir yetinin gelişmesi ve bir başkasının kayboluşu olabilir mi?
Mantığın uykusu büyüdükçe unuttuğumuz süper gücümüz olsaydı ve canımız istediğindemantığımızı tatlı bir uykuya gönderip hayatı tekrar o canlı renkleriyle ve hafiflik hissiyleyaşayabilseydik nasıl olurdu?
Picasso zihninin sanatına hükmettiğini fark edip tekrar bir çocuk gibi resim yapabilmek içinömrü boyunca çalıştı. Bunu yapmak belki çok zor ama bunu yapabilenlerin resmini yapmak çok keyifliydi.
Mihriban MİRAP
İstanbul 2022
